راه‌های زیادی وجود دارد تا فرآیند طراحی و توسعه‌ی پروژه به موفقیت بیشتری برسد. برای اینکه این پروژه به درستی پیش رود، لازم است تا از دید خیلی بالاتری نسبت به یک طراح به آن نگاه کنیم. در این مقاله می‌خواهیم به 7 کلید موفقیت برای ایجاد یک پروژه توسط طراح بپردازیم تا هر چه بیشتر توسط کاربر مورد قبول واقع شود.

1. گاهشمار واقعی
طراحی و توسعه‌ی یک پروژه موثر زمان به خصوص به خودش را می‌برد. این زمان نسبت به انعطاف و تاثیرگذاری‌ای که بر روی مخاطبش باید داشته باشد متغیر است. اما برخی از مشتریان این زمان را در نظر نگرفته و به این باورند که فرآیند طراحی می‌تواند سریع‌تر و بدون در نظر گرفتن تاثیرش انجام پذیرد. موضوعی که در بین مشتریان علی الخصوص ایرانی به وفور قابل مشاهده است.

این موضوع نیز غیر معمول نیست که زمان شروع تا پایان پروژه توسط طراح مشخص نگردد. یعنی مشتری باید بالقوه نسبت به تعیین زمان یک طراح اطلاعاتی را داشته باشد یا به اصطلاح طراح یک زمان غیر واقعی را به مشتری عرضه نکند. این زمان توسط طراح باید با استدلال کامل مطرح شود تا مشتری ضمن اطمینان متقابل در وهله‌ی اول، از برداشت نا مناسب در مراحل آینده نیز دور گردد. این زمان با صحبت در مورد اینکه چه مواردی می‌توانند به سرعت انجام گیرند و عواقب احتمالی خود را دارند و یا اینکه چه مواردی می‌توانند زمان بیشتری را به خود اختصاص دهند تا نتیجه‌ی بهتری داشته باشند می‌تواند تعیین گردد. در بسیاری از موارد مشتری از انعطاف در این زمینه خودداری می‌کند و چارچوب زمانی خود را ملاک برای انجام پروژه قرار می‌دهد. بنابراین مهم‌ترین رمز در موفقیت طراحی یک پروژه داشتن وقت مناسب و در عین حال بی دغدغه در انجام آن پروژه است.

2. نیازهای حقیقی مشتری
خدمات سفارشی طراحی وب نیاز مبرم به داشتن نیازهای خاص مشتری و کاربران آن دارد. هیچ طراحی نمی‌تواند هدف مشتری را به اندازه‌ی خود او بررسی نماید، پس نیاز دارد تا اطلاعات موثر در زمینه‌های مختلف کاری او را برای درک بهتر وضعیت داشته باشد. رفتن به سمت طراحی بدون بررسی این نیازها چه از نظر یک طراح و چه از نظر مشتریان وسوسه انگیز است و شاید مهم‌ترین مساله ای که یک طراح تازه کار را در شروع یک پروژه به فکر فرو می‌برد، اتمام کار و دریافت وجهی است که در قبال طراحی قرار است دریافت نماید. همچنین مشتری نیز به هر چه سریع‌تر رسیدن به نتیجه فکر می‌کند اما با این کار از بررسی روند دریافت نیازهای حقیقی مشتری دور می‌شویم و در نتیجه، پروژه در انتها قالب سفارشیِ خود را از دست می‌دهد. این یعنی همان از دست دادن اعتماد اولیه‌ی به طراح از جانب مشتری!

برای بهتر شناختن این موضوع به روند طراحی یک ساختمان فکر کنید. آیا برای ساختن یک برج به اندازه‌ی یک ساختمان 2 طبقه مصالح لازم است؟ آیا این مصالح همان نیازهای حقیقی این ساختمان نیستند؟ آیا نمی‌توان ارسال 140 کاراکتر از حالت فعلی هر شخص در توئیتر را نیاز او برای بیان آن حالت بیان کرد؟ اما چرا 140 کاراکتر انتخاب شده است؟!